DE ANIALARRA 2002 EXPEDITIE
Resultaten in een notedop
DE 6DE ANIALARRA INTERCLUB
Voor de 6de maal reeds organiseerde SC Avalon in augustus een Interclub
expeditie op het massief van Anialarra (Pierre-St-Martin). Er namen leden
deel van de Belgische clubs SC Avalon, SC Marginal, SC33, Styx, Technico,
Hades OV, De Grotters, en van Speleo Nederland.
Na bijna 3 weken intensief werken op het massief kunnen wij zeer tevreden
terugblikken.
De expeditie ging van start met zeer slecht weer, en deze aanslag op
ons aller moreel zou maar liefst 8 dagen duren! Regen, mist en zelfs sneeuw
boven in onze exploratiezone op 2100 meter hoogte waren jammer genoeg dagelijkse
kost. Gelukkig was de zon ons nadien bijna twee weken lang gunstig gezind.
Ons hoofddoel was het Systeem van Anialarra, waar we weer de AN51
als ingang gebruikten.
De vele sneeuwval van afgelopen winter zorgde voor problematisch equipeerwerk
in de AN51 en op -130m diende meters diep in de sneeuw te worden gegraven
om het vervolg van de grot te kunnen vinden (wat absoluut noodzakelijk was:
vorig jaar hadden we er 300 m touw achtergelaten!). Echter, eens de 400
m diepe puttenreeks geëquipeerd was, kon het echte werk beginnen.
De
expeditie begon met een indrukwekkende kleurproef; in samenwerking
met ARSIP: 3 kg fluoresceïne werden op -420 meter in de rivier van Anialarra
gegoten.
Collega’s van MJC Rodez en GS Bilbao zagen de kleurstof passeren in de
collecteur van de AN8, rond -600 m diepte. Hiermee is het bewijs
geleverd dat de AN8 het stroomafwaarts deel vormt van de rivier van Anialarra.
Tussen de twee grotten blijft een onbekend traject van meerdere kilometers
te ontdekken.
ARSIP plaatste ook fluocapteurs in Arresteliako Zilao (Rivier van Lakhoura)
en in de resurgenties van het stuwmeer.
Ons hoofddoel was het verderzetten van de exploratie van de “Réseau
des Affam?”, vorig jaar op het einde van de exp?ontdekt. Toen was
er reeds 330 m gevonden; deze keer deden de diverse ploegen er nog 836
meter bij. De Réseau des Affam? is een vrij kleine rivier, die stroomopwaarts
evenwel in een afwisseling van grote wandelgangen (tot 5x5 ) of sportievere
kruipstukken kan gevolgd worden. Ze loopt in Noord-Oostelijke tot Oostelijke
richting en stijgt maar liefst 105 meter. Halverwege loopt een grote zijgalerij
pal Noord, met einde onder enorme omhooglopende putten. Men bevindt zich
hier bijna onder de AN534- Pozo de l’Eclipse (-134m). De Réseau des Affam?
totaliseert 1166m. Einde op vernauwing, licht geventileerd.
Leuk is dat de laatste 50 meter van de Réseau, onder de Spaans-Franse grens
doorlopen. Voor de eerste keer bevindt zich een (piepklein) stukje van het
Systeem van Anialarra op Frans grondgebied!
Andere
premières werden links en rechts gerealiseerd, o.m. de “Affluent Oubli?/b>”,
een ruime galerij (3x3) met einde op omhooglopende putten. Lengte 211m.
Ook werd eindelijk door Paul de vo?e-mouillante gepasseerd aan de basis
van de AN51. Ponto + Cagoule Marbor?bleken onmisbare attributen en leiden
na de 3 meter lange VM tot de ontdekking van de “Affluent Infernal”;
100 ?150 meter ijskoude en supernatte rivier die hoogstwaarschijnlijk een
soort afsnijding vormt tussen de Réseau des Affam? en de Affluent van de
AN51.
Intussen werd ook naarstig verder gewerkt aan het topograferen van reeds
bekende galerijen, de meesten nooit door onze illustere voorgangers opgemeten!
615 meter werd zo toegevoegd.
Behalve de vele tochten in het Systeem van Anialarra, werden enkele andere
grotten geexploreerd en getopografeerd: AN61 (+/-100 m diep, explo
nog bezig); AN62 (-61m, einde op sneeuw), AN567 (-68m). Tussen
de bedrijven door werden nog diverse zaken gedaan die al lang op de wachtlijst
stonden, zo bv. een klim naar een lucarne in de AN73-Gouffre des
Grands Frissons. Ook werden weer drie dagen besteed aan het prospecteren
van de zone gelegen boven de terminus van het Systeem van Anialarra. Echter,
zelfs de desobstructie van een veelbelovend blaasgat gaf niet direct grote
vervolgen te zien.
Ook aan onze veelbelovende desobstructie in de AN60 werd nog twee
maal gewerkt, progressie 3 meter. Reeds 25 meter zeer nauwe gang zijn nu
verbreed, we zitten echt vlakbij een enorme put, de akoestiek is enorm.
Maar dat zegden we vorig jaar ook...
Ook nog noteren dat één van onze leden, Rudi Bollaert, mee ging als “sherpa”
met de vrienden van MJC Rodez/GS Bilbao, tijdens een zware 40 uren durende
tocht naar -800 m met als doel de eindsifon van de AN8 te duiken. De duik
was jammer genoeg negatief, maar Rudi zag de rivier van Anialarra eens van
de andere kant!
Naar goede traditie sluiten we onze expedities af met een grote ontdekking,
ook dit jaar. Het leuke was dat deze min of meer voorspeld was door de profeet
van dienst, Paul De Bie, die na lang turen op topo’s en spelen met zijn
laptopje tot de conclusie was gekomen dat er een enorm stroomopwaarts vervolg
moest bestaan aan de indrukwekkende “Fossiele Canyon” die de ESS in 1985
had ontdekt in het Systeem van Anialarra.
En inderdaad, twee ondergrondse zoektochten later hadden we dit
vervolg te pakken, daar waar het volgens alle logica moest beginnen: aan
de basis van een gigantische omhooglopende put, King Kong genaamd. Daar
werd een absoluut ridicuul gaatje opengemaakt van 20 cm diameter (maar met
een stevige tocht) en even later stonden we weer in een reusachtige galerij
(hoogte steeds minimaal 30 meter, breedte vari?end van 5 tot 20 meter.
In galop werd er +/- 100 meter afgelegd in een metrotunnel waarin onze halogeen
lampen vergeefs plafond of het einde van trachten te ontwaren.
Daags
na de ontdekking had een driekoppige ploeg er de dag van zijn leven en blikte
er tijdens een epische explo-topo tocht 641 meter reuze-galerij in.
Toen het topoboek vol was stopten ze. Einde op “niets”, nog steeds grote
dimensies, stevige tocht. We durven te hopen hier volgend jaar nog een ruim
vervolg aan te breien!
De “Réseau Nostradamus” loopt aanvankelijk in Zuidoostelijke richting,
bijna tot de “cr?e” tussen Anialarra en Ukerdi, en buigt dan in Oostelijke
richting af. Diverse grotten openen zich boven deze nieuwe Réseau.
Deze galerij is de spectaculairste die we er ooit ontdekten. Ze gaat
weliswaar stroomopwaarts, maar heeft de dimensies die men zou verwachten
in de collecteur stroomafwaarts op -600 m!
Klik hier voor een live verslag van de exploratie van de "Réseau Nostradamus"
in het Anialarra-systeem, in 2002: EEN
DAGJE EXPLOREREN IN HET SYSTEEM VAN ANIALARRA
In cijfers uitgedrukt deden we tijdens deze expeditie 1970 m première.
In totaal topografeerden we 2728m. Het Systeem van Anialarra groeit van
11053 meter naar 12858 meter, voor een onveranderde diepte
van -648 m.
Ik dank iedereen voor het entoesiasme en de inzet. In 2003 staan we er
terug!
Paul De Bie, expeditieleider
NB: in september van 21/9 tot 29/9 gaan we weer voor een weekje naar
daar: Paul, Annette, Mark.
|