|
                
DE ANIALARRA 2001 EXPEDITIE
Resultaten in een notedop
  
DE 5DE ANIALARRA INTERCLUB
Na 3 weken op het massief van de Pierre-St-Martin en meer bepaald
de Sierra de Anialarra (Spaanse zijde), kan de 5de "Anialarra Interclub"
de volgende resultaten voorleggen:
1) Als toegang tot het Systeem van Anialarra gebruikten we ditmaal de
AN51 (Pozo de los Dos Acuarios), een zeer weinig bezochte grot (denkelijk
nooit meer na haar ontdekking + explo in 1986). Equipement, herspitten (30
spits geplaatst), topo en des?uipement hebben 5 ?6 dagen gekost. Zeer
mooie verticale grot, basis van de putten is op -387m.
2) Deze grot verschafte ons een "eenvoudige" toegang tot de stroomopwaartse
stukken van het systeem. Verbreding van de "jonction" op -420 m (zeer nauw)
met de rest van het systeem kostte ook een paar uur werk. Vervolgens
2 raids met bivak, naar de bodem van het systeem op -648m; één van 3
dagen (Paul & Fritz) en één van 2 dagen (Mario & Tom). Jammer genoeg, ondanks
veel desobstructiewerk in een Réseau dat we er vorig jaar ontdekten en dat
mogelijk de finale instorting van de grot zou kunnen passeren, werd HET
grote vervolg niet gevonden. Dus: desequipement van het bivak op -600m...
3)
 Topo
+ explo in de stroomopwaartse stukken (tussen -450 en -350) : 6 dagen
werden hieraan besteed. In totaal, AN51 inclusief, 2 km topo gedaan, waarvan
560 m première. +/- 150 m première werd nog niet opgemeten. Te noteren:
een belangrijke stroomopwaartse tak werd ontdekt, die in N-O richting loopt.
Explo + topo over 350m in een mooie galerij, sectie soms 5x5m. Einde in
een grote zaal, 4 grote vertrekken van gangen zichtbaar. Veel tocht. De
rest is voor in 2002! (NB: de totale lengte van het Système d'Anialarra
is nu 11 km voor -648m, waarvan 8,3 km reeds opnieuw gemeten )
4) Kleurproef op -75m in de Gouffre de Caou-Couges (FR3). Fluocapteurs
geplaats in de zijrivieren van de collector van Anialarra. De FR3 geeft
toegang tot een onderaardse rivier, die stroomafwaarts jammer genoeg niet
kan gevolgd worden. Het was niet bekend waar het water heenging. Ons topografisch
werk van de voorbije jaren, herpositioneerde evenwel het Système d'Anialarra
en de rivier van de FR3. Het werd duidelijk dat deze laatste wel eens een
zijrivier zou kunnen zijn van de Anialarra. En inderdaad: op -480m kleurde
een zijrivier gifgroen! Zij komt vanonder een ondoordringbare instorting
vandaan. Dus officiele bevestiging: de FR3 is een zijrivier van de Anialarra.
Amper 60m scheiden beide grotten hier.
5)
7 ?8 dagen hard desobstructiewerk in de AN60 (-95) in een meander
met ijskoude en beestig sterke tocht, op -40m boven de put van 30m. Verbreding
van deze vervloekte meander over wel 25m. We naderen een zeer grote put,
de resonantie wordt hoe langer hoe formidabeler (echo tot 10 seconden na
een knal). De put zelf zien we nog niet, wel nog 5 meter meander van 70x20
cm...
Deze grot ligt eveneens boven het Système d'Anialarra, niet ver van de
l'AN3-Pozo Estella, op een hoogte van 2150m. Minstens 450m diepte nog alvorens
te arriveren in de Grand Canyon Fossile van l'Anialarra. Hoewel "slechts"
een mogelijke 5de ingang, vinden we het vooruitzicht om een -450m diepe
grot "en première" te kunnen exploreren toch opwindend genoeg om verder
te werken!
6) Wegens tijdsgebrek, slechts 4 prospectiedagen: 3 op de amonts,
1 op het aval
7) 3 dagen desobstructie ook in een blaasgat (AN701) dat perfect
boven de terminus van het Systeem ligt. We zijn er nog niet door, maar de
hoop is groot om langs hier ooit de finale instorting van de grot te kunnen
passeren.
8) even tussen de bedrijven door: doorsteek van de Pierre-St-Martin(SC3-Verna)
in 13 uur door 3 van ons. Met dank aan de Engelse club die de SC3 equipeerde
en ons toestemming gaf.
9)
Te signaleren: dankzij twee volautomatische oppervlakte VHF radio-relais,
en de grotradio's, kon een perfecte verbinding tot stand worden gebracht
tussen het bivak op -600m, de camping in St-Engrace (15 km verder) en het
hoogtekamp. Dank aan Herman en Erwin.
10) en uiteraard: talloze en onvermijdelijke portages en naderingsmarsen
om het hoogtekamp op 2100 m en de radio-relais te installeren en bevoorraden.
Ziezo, misschien nog niet het "grote" vervolg, maar we hebben gedaan
wat we konden.
Namen deel:
Belgie - SC Avalon (organisatie): Rudi Bollaert, Paul De Bie,
Filip Declerq, Herman Jorens, Annemie Lambert, Mario Lebbe, Wilfried Speelmans,
Annette Van Houtte, Michaela Vandecasteele
Belgie - SC 33: Oswald Pauwels
Belgie - Technico: Tom Van Rooy, Ulrik Potters
Belgie - Styx: Lieven Demeyere
Nederland - Speleo NL: Tjerk Dalhuyzen, Erwin Lokhorst, Monique
Vollenga
Spanje-Catalunya - Fritz Kunzel
France - Tritons: Benj Richard
|
