|
                
 GROTBESCHERMING
...en onze visie daarop
Terug naar "Grotbescherming
Home"
 De foto hiernaast toont een gemiddelde Belgische, overgefrequenteerde grot.
De druipstenen zijn totaal bemodderd door de vele mensen die ze hebben
aangeraakt of ertussendoor of zelfs over hebben gekropen. Deze druipstenen
zijn reddeloos verloren!
 In
onze club trachten wij ons uiterste best te doen om het
onderaardse milieu te beschermen. We bevinden ons in een zekere
voordeelpositie, daar wij het genoegen hebben gehad om tal van nieuwe
grotten te ontdekken. We weten dus zeer goed hoe een
"maagdelijke" grot eruit ziet. Aangezien de ontdekkers vaak
de eerste zijn die zulk een ongerepte grot of galerij verstoren (wat
een dilemma soms!), is het besef en de reflex om dit alles te
beschermen, bij de ontdekkers van grotten meestal het diepst
ingeworteld.
Uiteraard hebben wij in dit alles onze leerschool moeten doormaken,
en als we terugblikken op de eerste jaren van onze carri?e(s), dan
moeten wij vaststellen dat wij - vaak uit onwetendheid - ook steken
hebben laten vallen. De schuld hiervan ligt hoofdzakelijk in de
gebrekkige opleiding die beginnende speleologen krijgen: in hun club,
of binnen het verbond. Stilaan komt er beterschap in, doch nog teveel
wordt het accent gelegd op de "technische" kant van het
speleogebeuren!
Nochtans is het niet moeilijk... men moet zich enkel het "Cave Softly"
of "Minimal Impact Caving" principe eigen maken. Elders
in deze website vind je een diapresentatie waarin je hierover alles kan
leren.
In onze club schenken wij, bij de opleiding van nieuwe leden, zeer
veel aandacht aan het aspect "karstbescherming".
Ziehier een aantal zaken waaraan we ons houden:
 Wij gebruiken in Belgiëgeen
carbuurverlichting
(uitsluitend elektrisch), en in het
buitenland enkel uitzonderlijk in grote (=volumineuze) en
niet-geconcretioneerde grotten.
Motivatie: carbuur is ontzettend vervuilend. Men denkt hier dan
vaak aan het weggeworpen carbuurafval, doch dit heeft men zelf in
de  hand en moet dus niet noodzakelijkerwijs een bron van vervuiling
zijn. Neen, het is vooral de roetproduktie van de carbuurvlam die
nefast is: het roet zweeft doorheen de lucht en deponeert zich
overal . Alles wordt op lange termijn grauw en zwart... (zie foto
rechts)? Stel U de
jaarlijkse roetproduktie eens voor in klassieke grotten (Weron,
Bernard, Haquin etc) die wekelijks door tientallen
"carbuurwalmers" worden bezocht! In voornoemde grotten
zijn vaak hele Réseaus zwart geworden! Zo komt de Réseau Noir in
Trou Weron trouwens aan zijn naam.
 Concreties worden met respect
behandeld:
wij raken ze niet aan, lopen er niet met modderlaarzen overheen,
blijven op afstand. In hun nabijheid doen we het rustig aan...
"Cave Softly" in de ware zin van het woord! Als contact echt onvermijdelijk is, dan worden
texair en laarzen uitgetrokken (tenzij de formatie in kwestie, reeds
door honderden voorgangers definitief om zeep is geholpen).
Hetzelfde geldt trouwens voor mooie sedimenten (kleivloeren bv.). Zie
foto hiernaast voor een "explo in onderbroek"
(indien ook de onderkleding vuil is, is dat de enige goede
oplossing!)
- Tijdens desobstructiewerkzaamheden laten we
ons leiden door gezond verstand
en primeert de grot! Dit
gaat zo ver dat in bepaalde van onze ontdekkingen, sommige evidente
vervolgen niet werden geëxploreerd of gedesobstrueerd omdat dan
een mooie formatie het onderspit had moeten delven of omdat de
directe omgeving het niet toeliet (te geconcretioneerd, mooie
sedimentatie etc..). Desobstrueren is vaak het afwegen van
"kost en opbrengst", waarbij bij ons de vuistregel is: de
kost (=schade) moet minimaal zijn, de opbrengst (=ontdekking)
maximaal. 't Is echter soms een dilemma, en één van onze
ontdekkingen dankt hier dan ook haar naam aan (Salle du Dilemme in
de Grotte aux Contrastes)
 De ontdekker heeft een grote
verantwoordelijkheid
voor wat betreft de toekomstige
bescherming van de grot. Wij hebben deze steeds genomen... dit gaat van het afbakenen van
geconcretioneerde zones (lint of touw), tot het plaatsen van een
poort, tot het definitief afsluiten van de grot of gedeelten ervan
indien ze echt te waardevol is om bezocht te worden. Dit laatste is
echter een uitzonderlijke maatregel en zullen we er steeds naar
streven om een oplossing uit te dokteren waar de hele speleowereld
iets aan heeft.
- Uiteraard volgen wij de deontologische code
van het VVS
en hebben ze - intern dan - nog wat verstrengd.
Zo houden wij ons bv. niet bezig met systematische
"gidsingen" doch gidsen wij enkel nu en dan een paar
occasionele ge?teresseerden. Max 4 personen per keer en dit aan een
democratische kostprijs: wij zijn van oordeel dat er aan
gidsingen geen geld mag verdiend worden!
- Respect voor de omgeving van de grot, de
omwonenden en/of eigenaars
met wie wij steeds zo
diplomatisch mogelijk trachten om te gaan.
 Deelnames
aan depollutie-acties of organisatie ervan.
Reinigingsacties
in grotten (bv. Galerie des Sources, Maye- Crev?etc.) om bv.
concreties terug schoon te maken: zie
foto hiernaast.
- Beheer van 3 door ons ontdekte grotten
(Grotte Strauss, Système de Bretaye en Grotte aux Contrastes), via
een adoptiecontract tussen de Union
Belge de Spéléologie en Avalon.
 Tot slot
hier nog een foto van een in 1998 gehouden
reinigingsactie in een zeer geconcretioneerde grot, waar de ooit
schitterend witte formatie ernstig besmeurd waren geraakt door de
modderige handen van de vele bezoekers (nogmaals: blijf met Uw handen/voeten
van concreties af!!)
De reiniging gebeurde met een electrische Karcher hogedruk-reiniger. Zoals U ziet, is de formatie reeds grotendeels weer
hagelwit gespoten en een kwartier later was ze dat ook geheel!. Jammer
genoeg lukt het niet altijd zo goed en zijn zulke operaties vaak heel
moeilijk te organiseren (want men heeft niet alleen elektriciteit, maar
ook op zijn minst 500 l zuiver water nodig)...
|
